Contrastes

Ninguén pode negar que os contrastes aparecen por calquera beira. Ás veces, de xeito impresionante, outras, moito máis suave.
As dúas fotos de hoxe son dunha pasarela que fai de ponte entre dúas casas no antigo cuartel ribadense, que conserva ademáis a estructura superior dunha torre que algún día sairá no blog. A porta tapiada que se observa na foto tamén é para ver. O estado de conservación actual tamén mellora o de vai unha tempada, na que se notaba a necesidade dun remoce.
O outro,por contra, é unha praza que volve a repeter o caso de outro auditorio, o de Cabanela, polo seu pouco uso. Se ben é certo que aquí (parte traseira da oficina de turismo nova, e a uha distancia dun só edificio da praza da música) xa se organizou algún acto, aparece como un lugar frío, sen alma, e pouco agradable para organizar algo. Aproveitable? dende logo! Aproveitado? Non.
Pero deixémonos de peccatta minuta e xulguemos outra cousa. Novamente, o pleno onte foi polémico. Aprobouse a concesión da piscina por 20 anos prorrogables outros cinco máis, pero a polémica voltou xurdir, ó meu entender de novo pola falta de comunicación do concello, incluído de xeito interno: resulta que tras estar parada literalmente a cousa e pouco prevido, agora tramítase por urxencia e dando a documentación para o estudo tarde, mal e arrastra; é dicir, polo que parece, segundo se alega polo PP, despois de ser pedida (non de motu propio), a mesma mañá correspondente ó pleno (cando xa estaba dispoñible dende alomenos a comisión de goberno do xoves e de xeito incompleto (parece que falta información da proposta rexeitada). E eso que era un pleno extraordinario sen problemas porque o pobo necesita a piscina, e é unha vergoña estar sen ela. Por certo, non parece que se tratara moito sobre as condicións da concesión feita. Falaríase na comisión de goberno?
Falando de outro tema, outro tipo de contraste: despois dunha semana como a pasada, da gusto poder aproveitar a noite para durmir, sen ruídos. Haberá que agradecerllo ó equipo municipal? Máis ben sinxelamente a que a xente parece que de cando en vez traballa e durme, incluída xuventude e carrozas armadanzas (non se tome esto como pexorativo, senón como expresión de xogo, xocosa, garimosa, tras comprobar o que poño e aledarme do feito...)