Tuning

Ontes mesmo escoitei dicir que antes, facer tuning era coller un coche vello e tentar restauralo e poñelo bonito con imaxinación, e que hoxe era coller un coche novo e poñerlle imaxinación para destrozalo. Ben, este de acordo coa primeira parte, pero só na idea subxacente na segunda. O caso é que non é tuning facer destrozos no coche dos demáis un venres pola noite. E resulta curioso facelo sen que os da beira o esteñan tamén.

O Domingo de Resurección xa está aquí. A pantomina dalgunha xente en Semana Santa está rematando; para outros, a día glorioso xustifica as 'boas Pascuas' con tradición de felicitación en moitos países, comparable ó Nadal. E despois, a seguir a vida. Uns, procurando o seguinte locemento ou diversión, outros, co reconforto para unha tempada no val de lágrimas. Pode parecer unha esaxeración, pero é unha certidume aínda que nos recovecos entre os extremos esteña boa parte da xente, a maioría, ás veces cun gris de fondo que abrangue toda a vida deixando só matices como variación. Algo así como aquel anuncio que compara dúas familias, unha que sae da casa a 'vivir' e outra que se queda: a que sae, sonríe; a que se queda, sufre desgraza tras desgraza. É só un anuncio dun coche e non unha realidade, pero detrás das ideas que tentan mover a compra hai realidades e outra interpretación do mundo máis profunda ás que hai que tentar chegar se se quere Vivir, non sobrevivir.