Relacións norte-sur: Ribadeo- Ponteareas

É curiosa a infuenza da xeografía algunhas veces. Are lacións ribadenses son principalmente transversais no eixe Ovedo-A Coruña. De xeito equivalente ás relacións leste-oeste entre países. Pero, de igual xeito que as relacións norte-sur parecen máis difíciles entre países, asemade as de ribadeo co norte ou o sur tamén o son. Nembargantes, van camiño de mellorar en parte. Á capitalidade de provincia, ó sur, coa que se incrementou a relación coa mellora da comunicación, sumóuselle máis ben de xeito cultural a relación co norte, mediante as xornadas mar por medio iniciais, e moito despois, estáse a dar outros contactos con Vendée e Bretaña, polos inercambios do IES Porta da Auga e logo, co polo momento comezo de relacións para establecer unha irmandade con Loctudy. E con Galiza? Na última década, a relación principal foi musical, por medio da Banda de Múscia Municipal de Ribadeo, á que, dende o seu comezo comezo, levou hernán polas terras do sur da nosa comunidade. Onte foi o último episodio, neste caso con Ponteareas, a banda infantil da Escola de Música que o mesmo Hernán fundara e que na actualidade tamén está dirixida por outro director do sur; neste caso, do sul, pois é de aló da fonteira co irmán Portugal. Ben, se se vigorizan as relacións con pequenos, pode haber un rexurdimento delas máis adiante. Repito, non deixa de ser curioso que despois de moito tempo predominando nesta terra o comercio leste-oeste, agora se vigorice a relación norte-sur por motivos culturais. Claro que, alomenos polo momento, é moito máis pequena que a outra E-O.
Aproveito para dicir que antes do día 17 estarán colgadas fotos do intercambio bandístico, para quen lle poda interesar.
En canto a relacións, chamoume a atención unha estatística que saiu na prensa esta fin de semana: Bush goza dun apoio de só o 29%, o menor que tivo dende que chegou á Casa Branca e en caída libre polo que parece, e uns dos menores que se lle lembra ós presidentes norteamericanos dende que funcionan os sondeos, a pesares de que lle queda aínda medio mandato para seguir caendo. Digo que me chamou a atención porque se non lembro mal, o número de norteamericanos que votaron a Bush non chegou a esa cifra, nin no primeiro nin no segundo mandato. Claro que as enquisas extrapolan á totalidade e nas votacións naquel país (e en moitos outros) soe ganar a xente que non vai votar. O raro é que cando a guerra de Iraq recibira o apoio dos 2/3, enon á guerra, senón com presidente. A propaganda fai milagres, sobre todo se é enganosa. Claro que remata descubríndose o engano. Coido que é unha lección que os políticos aprenden con dificultade, dos grandes ós pequenos. Ó mellor, non queren aprendela pola inmediatez que procuran moitas veces.