As dúas fotos de hoxe presentan dous aspectos de Ribadeo achegados á súa ría. O primeiro, un campamento musical no forte de San Damián: onte foi o día da visita familiar e a gallaroufa deixouse sentir toda a tarde nos arredores.
A segunda, xa na mesma ría de Ribadeo, unha imaxe xa típica: a draga pasando por baixo a ponte nun camiño de retorno que parece o do mito grego de Sísifo, castigado a subir sempre a mesma pedra e voltala a recoller tra-la súa caída.
O primeiro, un aproveitamento lúdico á beira dun ben natural; o segundo, un ir e voltar loitando contra a natureza por non dar o brazo a torcer e desenvoltar unha actividade económica sen sentido, mentras o porto exterior segue adiado. Por certo, que na segunda foto pode verse como as olas rompen no Tesón das Figueiras, que será mermado unha volta volta máis pola draga para voltar a crecer entre viaxe e viaxe.
Mentras, en outra parte do mundo, Israel xa está en pé de guerra non só cos palestinos, senón tamén co Líbano: parece esta outra versión do eterno retorno.
Algo así como a obra de Pasarón y Lastra: agora parece que teñen que abrir para destapar un rexistro que quedaría tapado na obra. É dicir, fai-desfai-refai. Está visto que hoxe no blog sale o mito grego ou a súa versión relixiosa oriental da vida como un ciclo, contrapoñéndose a algo que vertebrou a cultura occidental, a historia concebida como lineal e en contínuo avance. Como sempre, mirando a Ribadeo, que toca?, revolver ós mesmos camiños traídos, ás mesmas pedras no camiño na toma de decisións ou avanzar claramente cun proxecto de vila?
Por certo, dixéronme do mal funcionamento dos 'comentarios'. Fixen algún cambio, e coido que agora, premendo en onde pon 'comentarios' debaixo de cada entrada, pódese editar o comentario correspondente. Espero que funcione a todos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario