Milton Friedman e John Maynard Keynes foron os dous economistas máis recoñecidos do século XX. O segundo, primeiro temporalmente, sentou as bases da intervención económica moderada do estado, no que se podería chamar liña socialdemócrata. O segundo, discípulo do primeiro, variou esa liña cavilando sobre o mercado como autoregulable de xeito pleno, en liña de capitalismo 'duro'. O terceiro elemento a considerar é económico só pola súa posible aplicación, a teoría de xogos. Di esta teoría a nivel básico que cando hai tipos que colaboran e tipos que fan trampas pódense dar tres situacións: a)todos colaboran: o conxunto vai o mellor posible e cada quen saca a súa parte. b)todos fan trampas: todo vai mal, e cada individuo tamén. c) uns colaboran e outros non: o conxunto vai máis ben mal, pero os individuos que fan trampas sacan tallada de xeito ben diferenciado sobre os que colaboran.
Agora, un tempo para a asimilación, e logo, a ver que sacamos desto.
2 comentarios:
Eu funme de ribadeo tamén por unha teoría económica... antóllaseme chamarlle a "teoría de chenchu":
Cando un ten que sacarse as castañas do lume, hai que buscar un castiñeiro.
Sobre todo marchei por iso, aunque o teu ponto c) "uns colaboran e outros non" tamén axudou o seu.
Eu busquei un castiñeiro, non un castaño, ollo.
Publicar un comentario