Ribadeo e a teoría liberal ou por que hai tantos BMW en Ribadeo

A conto dos comentarios deixados na entrada anterior (Capacidades e limitacións) e dunha lectura recente sobre economía, sae este comentario: se se poden facer trampas e son rendibles, rematan por facerse. Xuntemos a eso as posibilidades de facelas, que varían en función do posto na sociedade de cada quen, a liviedade da esixencia no cumprimento de normas dependendo tamén dese posto, e... faranse máis cedo que tarde. O mesmo libro da receitas claras: se as trampas deran menor resultado, erradicaríanse máis e as consecuencias sociais tamén serían menores. Para logralo, a receita clave son normas claras iguais para todos e aplicación transparente das mesmas. É dicir, que non sexa necesario ser abogado para enterarse a medias das leis e ter moito tempo para facer o mesmo coas convocatorias, e que a información estea dispoñible de xeito doado, comprensible e para todos por igual.
Refiro o das trampas ó día seguinte de que a prensa poña que o porto non se pode ampliar máis por estar en zona protexida, despois de que as obras da ponte dos Santos saltaran o da zona protexida, a rada de Porcillán deixara de ter augas limpas (*) ou haxa aínda a polémica dunha piscifactoría en zona tamén protexida (por unha beira, polas leis, e pola oposta por xente con poder), pero tamén o mesmo día de que alguén me comentara respecto de Lugo a cantidade de coches caros que comezan a circulara por unha cidade sen industria: era Lugo, pero coido que relativamente, hai maior porcentaxe de vehículos dese tipo en Ribadeo...
É un batiburrillo este post? Pode que houbera que facelo máis longo ou darlle outra redacción, pero coido que é abondo comprensible e aplicable a Ribadeo en xeral e tamén á ría en particular. Queda outro apartado sobre o tema, pero eso si que sería liala para hoxe.
[*] Unha pequena historia: a finais do século pasado tiña por costume baixar a visitantes á ría e facíalles ver a limpeza da auga en Porcillán. Hai tempo que tiven que deixar de facelo.