Vexo na prensa que por primeira volta dende o Concilio Vaticano II un Papa oficia misa de costas ós fieles. Certamente, non parece un grande progreso para a Igrexa o darlles as costas á súa base, que ademáis entendo que significa o negar a compartición do misterio básico do feito relixioso.
O mesmo día, leo que en China están tentando limpar os opositores antes dos Xogos Olímpicos deste ano. E lémbrome da edición do 1936, non en Pequín, senón en Berlín, e póñome a temblar. Aqueles outros foron programados nun país que non daba saído adiante polas cortapisas que lle puxeron ó final da I Guerra Mundial, pero que seguía a ser unha potencia. Estes, nun país que é unha potencia de novo cruño e ademáis, sen cortapisas económicas ó ter o crecemento maior do planeta, aparte de ser o país de maior número de habitantes. En ambos, represión. En ambos, dun xeito ou outro, ditadura. Pero o que nos toca agora é China, e xa sabemos o que pasou despois de Berlín.
E, para rematar, un titular para pensar, a cargo dunha entrevista a Víctor Moro: «Las corporaciones ribadenses que se han sucedido no han tenido peso, rectores de relieve»
Ribadeo e as miñas cousas (chámalle Blog / Weblog / Bitácora / Caderno ... )
Ningún comentario:
Publicar un comentario