Coido que as novas do concello-concello, unha volta postas no blog as últimas notas de prensa, non as vou tratar hoxe. Si dicir retazos pequenos de novas: que xa foi o cambio de quenda para o campus de baloncesto, a nova negativa de pacto segredo entre BNG e PP (supónse que ante a nova acusación de PSOE-UPRi), que aínda non vai desta a disposición de cartos para o remozamento do IES Dionisio Gamallo para convertelo no novo IES unificado de Ribadeo (ó xuntalo co IES Porta da Auga), e sobre todo, o anuncio das xornadas de Historia Local da A.C. Paco Lanza, que serán os días 22 e 23 deste mes e terán como figura a destacar a Antonio Raimundo Ibáñez Llano y Marqués, Marqués de Sargadelos.
Onte Daniel Pino Vicente, Director xeral do Instituto galego de Vivenda e Solo, ofreceu unha charla sobre os PXOM como instrumento de urbanismo as xornadas de medio ambiente. O certo é que me gustou, a pesar de ser apoiada nun idealizado plan da cidade de Vigo que se manifestaba, a pouco que se rascara na superficie como eso, idealizado. De calquera xeito, algunhas ideas: O PXOM como instrumento, non como finalidade. Como instrumento de análise, protección e xestión medioambiental, de participación social, de política social, de incidencia cultural, ... destacou que debera ser un documento de consenso (polo momento, o previsto para Ribadeo, éo). Pero eu entendin que esa 'participación social' non era só para construír o plan, senón que debía ser tamén como consecuencia do mesmo. Off the record, fóra, pregunteillo, e sinxelamente non me entendeu (ou non me quixo entender), co que ante a présa que tiña, pleguei.
Ben, quedou claro que se non hai participación na súa construcción, o plan é malo, e tamén que o plan debería integrar o tema do negocio que vai a poder dar lugar, das plusvalías. Dividirei o comentario da charla en dous, pero nesta primeira parte, quero deixar claro que me quedou a idea de que un PXOM é algo así como unha ponte que liga o pasado dunha comunidade, dunha sociedade, as circunstancias que son herdadas, co futuro, do que pon as bases. E iso só se pode facer mediante a consideración dos poderes, leis e posibilidades do presente. Tentar pasar por riba de parte desas circunstancias previas, das posibilidades actuais, das consideracións que deben primar que que conduza a algún sitio no futuro, é unha idiotez que redunda en perxuízo de todos, dende os que tentan de ter unha mellor calidade de vida (os máis perxudicados) ata aínda ós que tentan obter unha plusvalía (perxudicados en media, none casos aprticulares). Non o dixo así, pero así foi como me quedou a min.
Ningún comentario:
Publicar un comentario