Abellas

Mentras se seguen a suceder novas diversas, como a repetición da cesión do colexio por parte do bispado para albergue de peregríns, ou saltan alarmas por acoso en Alimerka, dáse nova de que mañá comeza a selectividade, que xa non pasa o Talgo por Lugo ou se vai esquecendo a actuación de alcalde e banda de música o domingo nos Remedios, planean outras cousas sobre Ribadeo que aprensa interpreta como foráneas, externas. Aquí, por exemplo, parece que imos algo retrasados na crise económico-financiera mundial, que día a día, vai sorprendendo con máis profundidade. É evidente que aquí non están as sés centrais de ningún banco para pensar en que poideran quebrar (e mesmo en xeral os bancos españois, co aumento de ganancias declarado ano tras ano dende hai moitos, parece que poden resistir mellor que outros, ó contario dos cidadáns españois en moitos casos perdendo poder adquisitivo dende hai anos despois dun punto de partida inferior ó dos nosos veciños europeos). Pero tamén é evidente que cando os fortes sufren, que se vaian preparando os débiles, que lles tocará sufrir máis.
E nesas están os emigrantes. Onte, nunha nnova de prensa, un político queixábase de que houbera 120000 emigrantes cobrando o paro mentras 20000 españois ían vendimiar a Francia. Coido que as cifras están lixeiramente retocadas, pero a cuestión non é esa: no pagaron antes eses emigrantes? Porque se non tiveran pagado, supoño que non cobrarían agora. Logo o dito, pensado para sacar tallada política da xenofobia, está dirixido á rotura dun contrato entre a sociedade e persoas concretas. A parte de que os extranxeiros, por diversos motivos, podan caer mal ou ben, como calquera outro veciño (algo do que podemos falar outro día), coido que hai cousas que son de xustiza. Entre outras cousas porque se se permite a rotura do contrato social cos emigrantes, nada garante que a continuación non caerá a rotura dese contrato a outras capas de 'autóctonos', algo que xa se está intentando por varios camiños, dende a reducción de dereitos ata a de servicios, pasando pola erda de poder adquisitivo.
O dos emigrantes lémbrame algúns ditos para comentar de xeito máis amplo. Hoxe, só un, atribuído a Einstein, que di que se as abellas desapareceran hoxe a humanidade extiguiríase en catro anos. A razón sería que quedarían moitos tipos de plantas sen polinizar e morreriamos de fame trans consumir as reservas en xeito de vexetais ou animais mortos. Ben, eu coido que non sería a desaparición da humanidade, pero si da civilización, porque quedaría abondo menos xente e voltariamos, despois dun periodo de caos, á prehistoria. Cos emigrantes coido que pasaría algo parello. Hoxe por hoxe son preto do 10% da poboación de España, e en forza laboral andan polo 13%. se desapereceran de repente, significaría mermar un 13% a economía, cunha contracción que non lembro que se produxera en ningún sitio desenvolto dun día para outro, poñamos dun ano para outro, co impacto desintegrador que iso tería. E os dous parágrafos, este e o anterior, tomando ós emigrantes só como traballadores, e non como persoas.
Mentras, as grandes e novas noticias enmascaran outras pode que máis pequenas, pero máis achegadas, como a renovación do perigo das piscifactorías ou que portos siga adiante co tema da nave...
As fotos, un barco cargando en Mirasol a semana pasada e, o mesmo día, unha vista de Castropol ó atardecer.