20081112
O factor humano
Transcribo unha frase que collín onte de El Progreso, do artigo 'Farsa en Washington' de Abel B. Veiga. "Señores, o mercado non fallou, como tampouco o sistema financieiro e monetario mundial. Fallou a codicia, a vanidade, a soberbia..." vamos, o factor humano. Pero os sistemas políticos e economicos, as leis, están feitas para regular o factor humano: se todos fóramos máquinas rexisdas só por leis físicas, non faría fala lexislación e normativa complementaria. Non, o que falla é a adaptación da normativa para regular o factor humano, que se sabe imperfecto.
Econ isto retorno a algo que one quedou en forma de comentarios a unha entrada. O caso é que nas notas de prensa que onte me chegaron do concello, a facilitación dunha vivenda a unha familia xitana non coincide exactamente co que onte saía na prensa. Asemade, nos comentarios había un parágrafo enteiro tipografiado con maiúscula, que en netiqueta significa a berros. Coido que o berrar está de máis. Unha vez deixadas estas dúas apostillas para reflexionar con máis consciencia sobre que a unha familia xitana se lle proporcione unha vivenda, mentras que outros se podan sentir agraviados, lembro que os servizos sociais do concello dixeron hai non tanto que a dita familia tiña signos de riqueza (non o dixeron con estas verbas) que non cadraban co chabolismo. É dicir, de novo temos o factor humano, como no artigo de Abel Veiga, regulado por normas incompletas, que non poden coller toda a complexidade dese factor. E por iso pode que o primeiro fóra a educación, para poder balancear xeitos de vida (e gastos) de forma que haxa o que se estima en xeral como unha coherencia maior. É dicir, procurando a traverso da educación un achegamento a formas de conduta máis xeralizadas.
Son consciente de que non aportei 'moitas solucións' ó tema, tendo ademáis en conta que o xeito de vida levado por algunhas familias xitanas non favorece nin moito menos a educación dos vástagos. Pero quero deixar un último dato relacionado: o gasto por persoa e día que orixina un só recluso é superior ó aporte necesario para que unha familia dispoña de vivenda, aínda hoxe coa carestía dos inmobles. Voltarei sobre o tema.
As fotos, pombas enxauladas na feira de Castropol este fin de semana pasado.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario