Para unha historia do polígono industrial ribadense

Hoxe descóbrese unha placa polo douscentos cabodano da batalla de Arante (en realidade, xa feitos a finais de xaneiro). Hai regocixo oficial por como está a saír a fin de semana coas novas representacións de batallas e en xeral da época das loitas napoleónicas por parte da asociación napoleónica coruñesa, adicada a facelas. E unha fin de semana máis, os actos manteñen a Ribadeo ocupado. Mesmo, nunha contribución extra, o venres houbo por parte da igrexa unha charla sobre San Paulo.
Para dar máis realismo, xunto coa farola rachada na representación do Cantón co disparo dos canóns, quedan as fotos no forte de San Damián, 'esperando a batalla', 'canón preparado' e 'mortos despois da batalla' (pode substituírse o de 'mortos' polo de 'rendidos')
Historia. A historia tamén pode usarse de moitos xeitos, como ferramenta, como arma, como turismo, como comercio, ...
As celebracións desta fin de semana poñen de relevo ou ilustran algún deses aspectos. Un artigo da Comarca desta mesma fin de semana, "El polígono industrial de Ribadeo", asinado por Carlos Parga López, pode dar conta dalgún outro uso. Nel expónse unha pequena historia dun polígono ribadense que poido ser e non foi. Despois dunha introducción onde sae a relocer un anaco da biografía do autor, entretelléndoa co lamento e a necesidade de que Ribadeo non teña/teña un polígono industrial aínda hoxe, expón que aló polos anos 90, a través del, púxose a disposición do concello de Ribadeo unha finca de 30Ha nunha zona na que era factible o montar o polígono: parte dela, 18 Ha, están agora ocupadas polo aeroporto/aeródromo de Vilaframil. (na foto, do Sigpac, as instalacións máis ou menos como están na actualidade, cun anaco de cantil costeiro na parte superior).

A historia ten dúas partes. Na primeira, en realidade houbo só tanteos previos por non tratar direitamente o autor co alcalde de entón, Eduardo Gutiérrez, non chegando a presentarlle direitamente a oferta, e conformándose coa opinión de dúas 'cuartas' persoas, Andrés Tojal e Toto Mera, quenes lle dixeron que o alcalde quería facelo en Vilaselán. Nada máis que tratar.
Co cambio de alcalde no 1995, e os terreos xa co aeródromo desgaxado (pagado por Rafael del Pino polo que parece a 300 pts/m²), houbo un segundo intento e J.C. Rdguez. Andina, segundo o autor, foi visitalos e ponderouse a compra. Pero non se voltou saber máis do interese do alcalde. (o certo é que, vista a foto e usada a ferramenta de medida de áreas do sigpac, non teño idea de que a que parte dos terreos se podería referir, pois cádranme terreos non conexos...)
Remata o articulista: "Y esta es la breve historia de un Polígono que, hace años, pudo haber sido y no fue."