Hai veces que nos preguntamos cousas que parecen contra natura. Como vai ser a irrigación mala? as terras irrigadas producen máis cantidade de vexetación, mellores resultados económicos... Todo parece bo, verdade?
Algúns proxectos con bondades semellantes propóñense para diversos lugares, mesmo para a ría de Ribadeo.
Pero ... hai que ollar algo máis aló. Aí están casos como a salinización das terras na media lúa fértil de Oriente Medio ou o antigo Mar de Aral, que ilustran como as cousas enganan con falicidade e supostos beneficios inmediatos e continuados en realidade enxendran perxuízos moito maiores. Hoxe paso a traducción dun artigo da ESA sobre o Aral, un caso documentado en infinidade de textos en papel e internet, e fotos, e...
"O declive do Mar de Aral"
"Estas imaxes do Envisat ilustran a dramática recesión da costa do Mar de Aral de 2006 a 2009. O Mar de Aral foi en tempos o cuarto reservorio de auga do mundo, pero durante os pasados 50 anos estivo continuamente crebándose, desde que os ríos que o alimentan foron verquidos en proxectos de irrigación.
Cara a fin dos 1980, tíñase partido en o pequeno Mar de Aral (ó norte), en Casaquistán , e o Grande Mar de Aral (ó sur), en forma de ferradura, compartido poer Casaquistán e Usbequistán.
No 2000, o Grande Mar de Aral partius en dous – un lóbulo este e outro oeste. Como é visible nas imaxes, o lóbulo este diminuiu ostensiblemente entre 2006 e 2009. Parece ter perdido un 80% da súa auga dende 2006, cando tiña unha lonxitude de uns 150km e anchura duns 70 km.
Espérase que toda a sección sur do mar esteña seca cara a 2020, centrándose os esforzos de salvación na parte norte.
O dique Kok-Aral, un proxecto entre o Banco Muncial e Casaquistán , foi construído entre as seccións norte e sur do mar para previr o fluxo de auga cara ó sur. Dende que se completou no 2005, o nivel de auga medrou na sección norte unha media de 4m.
A evaporación do Mar de Aral deixa detrás unha zona de 40 000 km2 de terreo seco, salgado, chamado agora deserto Aral Karakum. Cada ano, violentas tormentas de area levan máis de 150 000 tm de sal e area do Aral Karakum e transpórtana durante centeas de quilómetros, causando severos problemas de saúde á poboación local e facendo os invernos rexionais máis frios e os veráns máis quentes. Nun intento de mitigar istes efectos, está a ser plantada no antigo fondo marino vexetación que sobrevive en condicións de seca e salinidade.
No 2007, o goberno casaco conseguiu outro préstamo do BM para implementar un segundo paso, qeu inclúe a construcción dunha segunda presa tendendo a reverquer o desastre medioambiental causado pola man do home."
... pode observarse a diferencia entre a foto da galipedia e a recente que poño no blog, ou a máis antiga que tamén aparece arriba, turnándose coa actual.
Ningún comentario:
Publicar un comentario