é a frase da que máis me lembro da obra de teatro de onte, 'Comendo pimentos de Padrón con Tarantino' intranscendente comedia que inaugurou o curto Ciclo de Teatro Daniel Cortezón deste 2009, que non ía doutra cousa que de comedia intrascendente e na que por iso se podía rir de xeito tonto tanto como poñerse a pensar na transcendencia dalgunha cousa particular da acción. Coido que máis que narración da historia, o que mellor define a obra é a frase que ocupa a parte de atrás da fiestra-díptico que se repartiu:
'Non vos tomedes a vida moi a peito, de tódalas maneiras, non sairedes vivos dela', atribuída a Bernard de Fontanelle.
Ningún comentario:
Publicar un comentario