O prometido é débeda

... pero ás veces, para cobrar as débedas, hai que facer algo máis que lembralas.
Está pasando coa segunda gardería de Ribadeo. Prometida, pero agora, aínda sen esquecer, adiada.
Non se sabe se tamén co hospital da costa: neste caso, marcha adiante e atrás se suceden, e seguen as verbas mentras os actos da consellería non as acompañan polo momento.
E non se trata sobre todo da crise (que tamén), senón da xestión das relacións. En ambos casos, a contraréplica son verbas. No caso da gardería, do alcalde ribadense. No caso do hospital, da plataforma constituída. E se son verbas duns contra verbas doutros, quen mantén o poder máis alto terá as verbas máis decisivas. Así van ambos asuntos. Collamos por caso o de máis entidade, o tema do hospital: se só se apuntan a metade dos alcaldes, mentras que a outra metade está en contra, e os empresarios fuxen de problemas, a plataforma está soa, e poderá dicir misa, que por iso non vai consagrar. Aínda que teña razón.
Como exemplo de 'boas prácticas' neste tema, aí está o da asociación veciñal das Figueiras, Cristo del Buen Viaje, que despois de organizar un referéndum e de lograr un proxecto de aparcamento máis axeitado no parque do Pelamio, continúa na brecha co seguemento do proxecto, e remata de facer a petición do estudo de impacto ambiental correspondente.
No xornal de onte vin unha cita de Borges, célebre, pero que non sabía que era del: Nadie es la patria, pero todos lo somos. Se non hai unha manifestación contundente dese 'todos', será o 'ninguén' quen gane na toma de decisións (ó fin, está craro que é a patria, e todos, para poder ter oportunidade de selo, leva o 'pero' diante), sexa quen sexa o seu patrocinador.