Puro teatro

"Os españois teñen perdido a súa confianza nos políticos, o gran problema é a ausencia de ideas". As verbas, que corresponden a Luis de Guindos, ex Secretario de Estado de Economía, puidéronse ver este fin de semana en varios xornais.
Non estou de acordo. Mellor dito, si o estou na primeira parte, en que temos perdida boa parte da confianza nos políticos, pero non na segunda. Coido que a política a nivel estatal da abondantes exemplos, pero se non o cree así, tiña que vir o sr. Guindos a Ribadeo. De seguro que, como mínimo, especificaría un pouco máis. O gran teatro do mundo non esquece ós politicos ribadenses, a quen non se lles pode tildar de non ter ideas, e estes días tivemos unha representación que o amosa e que non sei ben se cualificar de comedia ou traxedia, en plena crise tanto estatal como autonómica ou local. Crise que polo menos a nivel local ten paralizadas as respectivas finanzas pero non as ideas. Que se axusten istas á gobernanza ou non, esa xa é fariña doutro costal.
A representación declarada polo propio partido en Ribadeo consistiu nunha obra de teatro do PSOE local (foi difundido así, do PSOE, aínda que dubido que participara todo o partido nin aínda unha maioría) segundo dixeron, para desenmascarar o pacto entre PP e BNG. A cousa ten máis entidade que o sinxelo comentario na rúa, e coido que debera ser estudado con algo de profundidade e deixado en papel, porque a parte da actualidade presente do tema, tamén forma parte xa da historia de Ribadeo. Refírome ó transcorrido en e dende a moción de confianza a raíz de non seren aprobados os presupostos: foi negada, o que desembocou na posibilidade dunha moción de censura, para o que había que presentar un candidato á alcaldía apoiado por máis da metade da corporación ou de xeito alternativo, todo seguiría igual e cos presupostos aprobados. Dende aquela, UPRi declarouse disposto a votar calquera alternativa (pero en principio, non terían por que ser necesarios os seus votos, abondando con PP e PSOE). O PSOE primeiro dixo que o estudaría, despois escenificou a separación rebelde dun concelleiro contra o partido e os seus compromisos a nivel galego (co que a moción sairía adiante cos votos de UPRi), e logo rematou dicindo que todo fora unha farsa para poñer branco sobre negro o pacto PP-BNG e rehabilitando como íntegro ó concelleiro que supostamente ía por libre e a votar en conciencia. O PP pode dicirse que non moveu un dedo dende a significativa negativa na moción de confianza, tendo en conta que é o partido, xunto co BNG, que máis concelleiros ten. O BNG, unha vez negada a confianza, seguiu a gobernar deixando que os demáis fixeran o que quixeran, e unha vez autodescuberta a trama do PSOE, o alcalde dixo que naquel momento tiña moito que facer como para comentar a xogada. Total, vinte días.
Non se sabe se o narrado polo PSOE é mentira ou feito. Debemos supoñer que é feito, pois así o din eles, pero cabe dubidalo na procura dunha saída que dane o menos posible non á credibilidade do partido, senón á credibidilidade da política ribadense en conxunto, porque afecta a todos. Se é un feito, mal: ter enganada á poboación xogando nun momento de crise institucional en Ribadeo (inmerso noutra crise a outros niveis) non parece o mellor xeito de facer política, a non ser que se poña de exemplo o de 'panem et circenses', e mesmo así, sen o pan e con circo moi lento. Se é unha mentira, trátase de querer disimular moitas cousas, demasiadas. De calquera xeito, en troques de políticos, convírtense en actores, como se se estivera postulando para as eleccións un modelo basado nas votacións en televisión nas que as posibilidades redúcense a votar comediantes en troques de intérpretes musicais. Entre outras cousas, onde foi a falta de respecto ós votantes?
A política no sistema actual escápaseme no máis profundo a tódolos niveis, dende a estatal á galega ou a local, coido que como a outra moita xente que se move entre a incredulidade do que está a pasar e o escepticismo pasota, equivalente a deixar a gobernanza á ditadura dos políticos. Aínda así, por iso de que o concello é veciño de tódolos ribadenses, paréceme que no seu caso debera ser algo máis comprensible. E non me estou a referir ó que se chama tirar réditos políticos da postura dun partido por parte doutro, senón sinxelamente, máis comprensible na aspiración de que a política se achegue á realidade e tente dar posibilidades á vida dos administrados.
Unha cita de Albert Camus indícanos que 'a verdadeira xenerosidade para o futuro consiste en entregalo todo ó presente'. Coido que neste caso foi mal entendida. Non se trata de entregar as capacidades dos políticos como actores, nin facer que se fai unha entrega e logo dicir que era teatro, senón dunha entrega real, algo ó que os políticos últimamente non nos teñen moi afeitos.