Recortes cunha man (a dereita), agasallos coa outra (a esquerda)

Recortes cunha man, agasallos coa outra. Non se trata daquelo de qu enon saiba a miña man dereita do que fai a esquerda, senón todo o contrario. É algo moi sinxelo: transferencia do que se colle cunha para dalo coa outra. Coido que por estas terras estamos faltos dun mito como Guillelme Tell ou Robin Hood, que, aínda apoiando en xeral o sistema, corrixían as falcatruadas que esaxeraban a súa maldade. Aquí, a falta deses emblemas humanos, temos na actualidade unha correa de transmisión de signo contrario, e un funcionamento e ideas a nivel social que inclúen a resignación para aceptar recortes porque a economía vai mal mentras hai quen está a ganar cifras que marcan rećords. O pasotismo de aceptar falta de servizos porque os cartos foron malgastados, de xeito manirroto, en auténticas tracas en tempos de bonanza. O baixar a cabeza mentras que se cortan as ánzas ó restablecemento económico baixando os ingresos de quenes podían contribuír a mover a economía. O sorriso porque se estaba baixando o soldo ós vagos e favorecidos funcionarios, como se igualar á baixa a un sector que se aproveita para desprestixiar fora o ideal. O mirar como un teatro a escenificación dunha mediación gubernamental que se sabía parcial ...
E agora, o anuncio semi definitivo. Despois das medidas de axuste, o cambio lexislativo. Xa non son os funcionarios. Xa veñen os traballadores mesmo temporais. E os futuros. E entón, e cousa de lembrar aquelo de foron vindo polos outros, e non me movín, e cando viñeron por min, non había ninguén para defenderme. E nesta costa abaixo, alguén está a facer caixa.
Ligazóns? Non son necesarias. Mirando arredor xa se liga abondo deste tema.