Poderiamos meter ós políticos na clase de 'condutores de homes'? Consulto en internet o diccionario da Real Academia Española da lingua, e atópome con dous conxuntos de acepcións en pugna: aquelas que indica ó político como xestor e aqueloutras que o denotan como rexidor (mesmo con 'arte'). Pode parecer o mesmo, pero non o é: no segundo caso, os políticos aspirarían a ser 'condutores de homes' (por suposto, tamén de mulleres, poño a aclaración innecesaria) mentras que no primeiro 'só' aspirarían a ordear as cousas ben. Iso lévame a facer unha distinción: os políticos deixarían de ter aspiración única de 'facer as cousas ben' cando aspiraran a ser 'condutores de homes'. Un problema difícil de resolver en democracia, e máis difícil aínda de controlar sen ela, unha especie de contradicción política.
E en contradiccións dese tipo ímonos metendo no curso político ribadense. O último do actual mandato, que estivo a piques de non ter a estrutura que ten debido a unha moción que ó final non foi presentada na primavera. Non se fala do tema, pero está presente nas consideracións sobre o concello para estes próximos meses. Mentras, son nova o xa vello pero inacabado e inacabable PXOM, debido á súa adaptación á nova lei do solo e non aprobación 'cantada' neste mandato, e o 'retorno' de UPRi, coa súa saída nalgún medio anunciando que se volve a presentar, despois de todo o dito sobre oferta de praza nun posto da Xunta (e logo doutro) a Rivas. Con isto, xa estaría normalizada a situación despois dos primeiros días posteriores ás festas... De todo? Non o creo: queda o candidato do PP ás municipais por determinar, e chama a atención que sexa neste comezo de curso de novo Andina quen siga acaparando titulares dentro das novas do partido: lóxico se se considera o seu posto actual, non tan lóxico se se mira cara á visibilidade dun candidato diferente a el cara ó futuro.
Mentras, todos somos conscientes que o período actual é de aspiracións ó goberno por uns e por outros, logo, aspiracións a 'condutores', como sinala o título, e polo tanto, a promesas de paraísos. Será difícil en moitos casos, pero necesario en todos, separar o grao da palla, se queremos ter unha próxima corporación mellor.
Mentras queda unha foto dunha curiosidade que notei estes días, subindo dende a biblioteca: a figura dun lector en galego a modo de grafitti na biera dunha casa. a portada o que le representa a Galicia cunha franza como a da bandeira, e a persoaxe está ensimismada, como querendo ler a Galicia ata o fondo, mesmo entre liñas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario