Onte en Onda cero participei nunha tertulia con dous temas principais: a avaliación das festas e a pre campaña electoral.
Coido que, mellor que poñer só a miña opinión, é facer un resume de cousas que alí se dixeron (ainda que, en lóxica, lembrareime máis das cousas que eu mesmo dixen, e aproveito para poñer algunha que non dixen alí).
Deixouse craro que non se estaba a tirar pedras no tellado da comisión, que como voluntaria e traballadora, merece respeto, senón que coas críticas tratábase de colaborar para mellorar as festas.
O tema de fondo foi o dilema, cos cartos dispoñibles (falouse de 47 000 €), primar a cantidade ou a calidade. Non estivemos de acordo no sentido de que había quen preferiría un só día, de calidade, mentras que outros diciamos que, a parte do que pensaramos os que alí estabamos (José Mª Rodríguez, Santiago Fernández-Reinante Salvatierra e e eu), se a comisión facía algo polo estilo, botábaselle inmediatamente a xente sobre ela. E é que hoxe non ha a esixencia de festas grandes do mesmo estilo que antes; máis ben hai esixencias diversas, que non sempre cadran para solapar.
Alabouse as actividades para os pequenos. Na realidade, aínda que alí non se dixo, son os pequenos os que agora máis desfrutan das festas.
Tamén se falou, como non, do que puxeron os xornais: que o Mago Antón non actou porque non estaba contratado e que Bimba Bosé actou tarde, pouco e quedou sen xente. Esto último non mereceu tanta atención, pero todos estivemos de acordo en que o do Mago ten que ser explicado doutro xeito.
Falous de tipos de xente: xente que as desfruta, e xente que as sofre. E dicir, da existencia de xente que as vive despreocupadamente doutra para a que o oito é un día máis, dos que as viven pensando que ó día seguinte teñen que traballar ou dos que sinxelamente son emigrantes festeiro, que fuxen delas ben pola acumulación de xente, ben polo ruído (comprobado que hai xente que se vai de viaxe de xeito sistemático por ter cerca o pulpo, por exemplo), etc.
Falouse asemade da necesidade dunha estrutura dos postos, dun control: cantos pagaron por estar? Porque os manteiros non, aínda cando estaba ocupando 2/3 do ancho da rúa, e algunha tenda que se voltou a ver esta no na herba, tampouco. En canto ás falsificacións, había nalgún sitio desplegada abonda máis extensión de bolsos (non digo que todos foron aflasificacións) que nas tendas ribadenses clásicas, e alí seguiu tranquilamente ata o final das festas.
Comentouse o concerto da banda, correspondendo máis ou menos ó concerto do ano pasado, se ben este, polo cambio de orientación do palco, houbo menos público e os músicos tiveron que sofrer o Sol de fronte.
En canto ó ruído, sei que a algunha se lle dixo que baixara a música, pero non sei que se fixeran medidas para levala a niveis aceptables. De xeito equivalente, tamén houbo locais que sen permiso algún puxeron música cando lles petou... pero esto último xa é máis normal en Ribadeo.
En fin, un comentario deslavazado só para lembrar cousas...
Das festas do ano pasado. O 5 de setembro de 2009. A iluminación das festas de Ribadeo 2009.
Ningún comentario:
Publicar un comentario