Pódese ver en moitos lugares. Aí están as bandeiras, por exemplo, e a súa imaxe de punta de lanza nacional ou borreguismo, segundo casos. Ou a barreira psicolóxica dos 10 000 en Ribadeo, que despois de ser alimentada para tentar facer dela un límite a superar, agora resulta algo a borrar, a desfacer... despois de non ser conseguidos os 17 concelleiros para o próximo mandato.
Ven a conto do novo logotipo de Caixa Galicia, perdón, da NovaCaixaGalicia, que viu a ser presentado polo flamante novo xefe da tamén nova empresa como correspondendo a dúas velas empuxadas polo vento a traverso do noso mar e a nosa terra. Algo así. Leveime unha desilusión pola primeira percepción quetiven, sen saber a interpretación que quería a empresa que se tivera. Así como a correspondencia coa forma de Galicia na actualidade é evidente, vin nela a división da terra galega nunha fachada atlántica e un interior verde, separados, marcando unha profunda separación que non é a primeira vez que se deixa ver, pero que así queda cristalizada nun símbolo. No logo, supónse que para moitos anos, a flamante e potente fachada atlántica vivirá simbólicamente separada dun interior/oriente minorizado (coméuselle extensión relativa ás provincias de Lugo e Ourense na representación, invertindo as porcentaxes Correspondentes á Coruña e Pontevedra), verde, e máis atrasado. Pode dicirse que é cousa de misturar as cores das caixas fusionadas, ou o das velas con vento en popa alegado na interpretación oficial. Que os feitos se correspondan a isa realidade, e poderase virar para isa interpretación. Mentras, lamento a outra, a que está exposta máis enrriba.
Ningún comentario:
Publicar un comentario