Desfacendo caixa

Dise 'facer caixa' cando se está a meter cartos na caixa e logo se contan, requisito previo para ganalos. Pero non vai a cousa nese sentido. En Galicia falouse a tempada pasada de facer unha caixa, que despois dunha longa xestión, trufada de política local, galega e española e combate entre poderes económicos, quedou tras o parto como algo que podía ser sólido no futuro e cun nome impresentable (ó meu xuízo), 'Caixa de Aforros de Galicia, Vigo, Ourense y Pontevedra', que fixo que tivera que adoitar unha marca comercial máis acorde: Nova Caixa Galicia. O nome, no que o común Galicia se dilúe entre todos, tomando despois máis parte a zona sur, da unha indicación das dificultades e camiño do proceso, incluídas cuestións políticas.
O caso é que hai cousa dun mes cerrouse o acordo, coa bendición das autridades centrais, despois de condicionalo previamente. Hai un plan a longo prazo, sancionado debidamente, para o saneamento, e parecía que Galicia, a pesar de todos os atrancos anteriores, ía a poder sacar adiante unha institución financieira pública que apoiara a economía galega. Xa sabemos que ós ollos dos cartos, as bandeiras deixan de ter cor, pero iso non significa que non teñan proximidade, e algo é algo.
Pero, despois de 'facer caixa', esta mesma semana viñeron as rebaixas, e no caso da caixa de nome impresentable, significa prácticamente que tampouco será presentable como tal caixa, pois moi previsiblemente non poderá cumprir as novas normas. E faráse banco, e será un tempo en parte do estado, e logo sinxelamente non será pública nin galega: será un banco con accionistas norteamericanos ou chineses... despois de aportar o estado máis cartos (a nome de todos, pero para o que se terá que endebedar máis) para vendelo barato, barato, que é o que pasa cando hai exceso de oferta (e neste caso presentarase unha boa parte do tecido financieiro español a subasta) despois de sanealo á forza en troques de deixar que se saneara só.
Resultado: adeus entidade financieira galega e pública, adeus cartos de saneamento, adeus soberanía económica, adeus para sempre, adeus ...
E unha nota máis, a lembranza do que significaron en principio as caixas, institucións de base social, nas que na actualidade, con todas as deficiencias que aí había, mal que ben, seguíase a facer algo de 'obra social', lembrando que os cartos teñen unha labor non só de funcionamento económico, senón de facilitación e vertebración da sociedade.
A perda de empregos na institución? Bah, un 'subproduto'.