Na fin de semana chamoume a atención unha nova lonxana: as covas de Altamira están á espera dun novo estudo para permitir a súa reapertura.
Se ben se mira, Altamira, a tres horas de coche, non está tan lonxe. E a postura, tampouco é tan lonxana: trátase de facer cadrar os resultados ata que se adecúen ó que quere quen manda. Os motivos poden ser considerados laudables ou vergoñentos, pero a cousa é que, xa que os estudos escargados sobre as máis diversas cuestións sempre teñen algún marxe de erro e algún sesgo de presentación, se se forzan ambos, pode chegarse a un resultado que permita unha interpretación (esta xa, fóra do estudo) favorable a quen o pide.
Pode facerse mellor se se dispón de cartos abondo (pode escollerse de primeiras o perfil de especialista que se considere oportuno), ou se os cartos dos que se dispón non son propios, senón de todos e só se administran: en ambos casos, 'non pasa nada' por pedir un novo estudo se o resultado non é do agrado.
En Ribadeo, coa ría e outros espazos naturais sometidos a presión dende hai anos, e intereses polo medio, ós que se suma a crise que pretende facer tragar todo ó común da sociedade, coido que debemos ter conta de situacións semellantes cara ó futuro.
As dúas fotos amosan lugares do concello: na ría, unha, e no mar, outra. Esta segunda está clara que é unha paisaxe gustosa. Na outra, poderiamos titulala 'a ría e obras ou escombreira'. Ambas poden (e quizáis deban) ser ampliadas premendo co rato sobre elas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario