Estamos a comezo dun novo ano. Posiblemente, recén formulados os desexos aprticulares a cumprir (moitas veces, incumprir) durante eses 'novos' 365 días. Que hai dos intereses colectivos a cumprir?
Tomo dun libro que rematei de ler case co ano (Algo va mal, aínda que a edición que lin non sexa a referida) unha cita correspondente a dous parágrafos:
"Deberiamos ter comprendido que canto máis perfecta é a resposta, máis espantosas son as súas consecuencias.
O mellor ó que podemos aspirar é a corrixir gradualmente unhas circunstancias insatisfactorias, e probablemente non deberiamos aspirar a máis"
A resposta que se pretende é fronte a un problema público, xeral, é dicir, no campo da política. E é que a perfección é demasiado para unha sociedade imperfecta de xente coma nós, imperfecta, polo uqe tratar de impoñela pode xerar maiores males que os que trata de corrixir. O ir aproximándose a unha solución, o tentar unhamellora paulatina, si que está aí, ó noso alcance.
Agora que veñen as eleccións municipais, quizías deberan lembralo as persoas que están a facer os programas dos partidos: deixarse de imposibles e perfectas propostas e achegarse a propostas que podan mellorar algo a situación, e de paso, a credibilidade dos propoñentes. Non é doado, o querer e deixar de dourar a pilula mentras os opoñentes seguramente o esteñan a facer (ver algo sobre o "dilema do prisioneiro"), pero sería o que necesitamos: sinxelamente, mellorar.
Ribadeo e as miñas cousas (chámalle Blog / Weblog / Bitácora / Caderno ... )
Ningún comentario:
Publicar un comentario