O aumento dos estados fallidos

Somalia. Intentouno, pero o descenso ós infernos é patente. Volta a unha sociedade feudal brutal. O estado non está nin xa se lle trata de procurar. Con máis 'sorte', Iraq poidera saír do furado despois dunha década de ocupación e estar abondo peor que hai non xa dez, senón 20, 30 anos. Afganistán, a guerra dos cincoenta anos, outro goberno títere nun lugar con guerras civís continuadas dende hai máis de medio século en independencia ...
Países do terceiro mundo.
Pero, non son os únicos que poden pasar a un estado fallido. Sen ir máis lonxe, onte un xornal chamaba a atención en diferentes lugares da posibilidade de estados fallidos en México ou Grecia, con características abondo diferentes dos anteriores. En Grecia, pola enorme débeda que ten, incrementada polos draconianos intereses que se lle impuxeron. Está moi lonxe aínda dos países anteriores, pero o descenso das condicións de vida fan presupoñer ós analistas o descontento social, as protestas, os intentos violentos de cambiar as cousas, e de novo, o aumento sucesivo do descenso das condicións de vida e intereses, ... é dicir, a espiral descendente, sempre que non se lle bote unha man. Non sei se será certo o análise ou só un intento dos prestamistas de asegurar os seus cartos a altos intereses, e así, as súas ganancias, unha vez que non ten seguido o camiño islandés cara a saír do absurdo (claro que os casos son diferentes; non imos entrar neso agora). Pero o certo é que xa ten menos estado que tiña, máis débil, e está previsto que siga, mentras que as forzas que tentan desfacelo son polo cantrario, máis fortes. As causas anteriores? A discutir noutro momento.
En México a posibilidade era pola guerra civil entre clans da droga, que se cobrou abondos mortos o mesmo día que o seu presidente era nomeado grande estadista no Foro Económico de Davos despois de lograr aumentar a desigualdade nun país xa abondo desigual, e pola fame tras un movemento de propiedades no campo que ten levado a que grandes compañías posúan 1/3 dos campos do país. Pero claro, o título de grande estadista non era por iso, senón por asegurar que a economía mexicana medrara a máis dun 3%, pero sobre todo, por asegurar a posesión de cousas e voluntades dos poderosos. De novo, a análise das causas volta a quedar máis lonxe,mentras se ve máis patente a contradicción entre o pao para o pobo e a cenoria para o dirixente.
Ben, a cousa, o aumento da lista de estados fallidos, está relacionada pois con imposicións económicas e desigualdades sociais. Pois ... noutro grao quizáis, pero aquí tamén sabemos diso.