O artigo do título refírese a algo concreto, as andanzas, manexos e chapuzas da Sgae, pero podería referirse a algo tan amplo como os gobernos a diversas escala dun estado enteiro: España.
E máis, fala o título en pasado, mentras que a nivel xeral as estamos percibindo en presente, dende a subvención do 4% ós bancos ó perdón de débeda (pública, claro) ós 'amigos', pasando pola subida de impostos a quen non pode escabullirse e facilidades para que o faga a quen si pode, por non falar da rebaixa de liberdades ós cidadáns e imposición de semiescravitude ós traballadores.
Non obstante, unha vez máis compróbase no mesmo título algo que está a pasar: o que se tome todo isto como natural, e como tal se integre a suciedade na sociedade como un elemento máis 'que é así', que forma parte indivisible da sociedade.
E, posto que me estou a referir a un artigo concreto para facer a reflexión, e o artigo fala en pasado, cabe pensar, ata cándo? Ata cándo continuaremos con esa naturalidade social desnaturalizada? ... ata me estou poñendo de parte dos bispos cando falan de que a principal crise non é económica, senón de valores (pode que cambie o sentido que lle dan e dou a 'valores' ...), pois é evidente, por exemplo, que a escravitude é máis difícil de erradicar se hai máis escravistas que se hai menos ou non os hai, e a escravitude na práctica é unha cuestión económico-social, pero o escravismo como postura é algo que atinxe ós valores morales, á moralidade.
Isto, nun día no que se coñece que unha axencia de rating baixou dous escalóns a España, e dous despois de coñecer que se leva tanto déficit no primeiro trimestre como se esperaba para a metade do ano ...
Ningún comentario:
Publicar un comentario