Repensando en grande e en pequeno

Onte, 25 S, puiden ver vía web algo do sucedido en Madrid. E despois picar en varios debates televisivos. Certamente, non coincidían a rúa e o mundo das cadeas de televisión.
O mesmo día, parecía haber tamén unha inconsistencia interna en Ángela Merkel, á que os xornais un día presentan dándolle palmadiñas a Rajoy polo 'bo comportamento' manifestado e outros, poñendo de exemplo negativo actual a España.
Claro que estas cousas xa cansan. De feito, últimamente estanse a divulgar nimiedades, pois tampouco casa ben o animar á austeridade da vicepresidenta gubernativa con que ese ánimo o faga difundindo imaxes con máis dunha botella de auga na mesa cun custe por unidade de preto de 5€, ou, obviando o feito da viaxe á final futbolera en avión, as novas se fagan eco de que a cea de volta de D. Mariano valeu 1 000 € ... Mentras, e aínda que se sabe, obvianse en boa parte outros comentarios, como que este ano o goberno vaia pagar máis en intereses que en soldos ou que toda a baixada de soldos ós funcionarios é menor que o aumento dos intereses da débeda sufridos ó longo do ano, e por suposto moito menor que o rescate bancario. Óbviase tamén o que pasou (e segue a pasar) de préstamo de cartos ós bancos en cantidades astronómicas ó 1% para que os presten ós gobernos ó 5, 6, 7%, mentras que se pon o acento no alcalde de Marinaleda por roubar varios carros de comida para distribuír (2 000 €? quizáis ...)
Voltemos a Madrid. Resulta que onte había 50 deputados en total seguindo as sesións. Menor porcentaxe aínda de deputados que de xente que votou a Rajoy (xa se sabe, aínda que se intente transmitir o contrario, que o 50% de votos quedou lonxe, moi lonxe). Os policías eran abondos máis. E a masa de xente víase coas mans levantadas, a pesar dalgunha agresión da policía. Si, seguro que houbo algún alborotador. Pero antes dos balbordos xa había xente citada por inducir á masa a eles (cousa que evidentemente non se produxo de xeito masivo), irrumpindo tamén a policía en reunións ou transportes para pedir e tomar nota do dni, mandando neste segundo caso poñer as mans na cabeceira do asento de diante, como se fai cando se reistra a algún sospeitoso ...
Esto, en troques de estado de dereito parece estado do revés de paso que se segue a perseguir a Robin Hood ou Guillermo Tell e se apoia a ... vaites! agora non me lembro dos nomes: a literatura xa adiantou que os mediáticos serían os pequenos perseguidos como ladróns e non os beneficiarios dos grandes roubos.