A Mariña como mercado

A política como mercado ten diversas facetas. algunha, xa 'clásica' por estes lares, como por exemplo, o mercadeo de votos nas eleccións. Visto dende outro punto de vista, dende hai tempo considero o episodio dos mercaderes no templo un dos máis impactantes da biblia: nel Xesús bota dalí á xente que facía negocio coa fe. Algo que é doado trasladar no mundo de hoxe á política. Non obstante, a causa da entrada de hoxe non é unha das dúas acepcións anteriores, ambas sangrantes para o sistema sociopolítico actual, senón un caso que se deu hai pouco: o falar do presidente asturiano de estreitar máis lazon coa Mariña porque era (é) un mercado para as empresas asturianas. Algo normal, nun tempo en que nos poñen a el Rei como o máximo por defender os intereses económicos españois (enténdese de xeito preferente 'os grandes' intereses, os intereses dos grandes) ó longo e ancho do mundo, incluída nesa defensa a 'marca España', cun sesgo como se de empresa se tratara. Mais, o interese no caso do asturiano retrotraeume a outro campo: o do colonialismo. Na historia de conquista e colonización, a base do interese en facelo pasou dunhas a outras causas, mantendo da base do poder sobre as persoas, para acadar maior poder guerreiro, ou de materias primas, ou de mercado, ou ... Na actualidade, coido que o colonialismo é máis ben de mercado, pasando de ser simétrico a patentemente asimétrico entre as partes (o caso da China vendendo todo tipo de produtos en grandes cantidades pero onde occidente mantén en ventaxa nichos de mercado concretos polo momento está dando moito que falar dende algo máis dunha década). E, se poñemos as verbas o presidente asutriano interesándose pola zona como mercado en esa perspectiva, non deixan de molestar. Claro está que deben considerarse dun xeito máis amplo, non?