Aquí como en Viena, 20121229

Dende unha mañá de domingo con villancicos sobados non só deste ano, senón de moitos anos (a razón dunha vez/hora, máis de oito horas/día, dúas semanas), martilleando os oídos a unha hora na que a rúa está vacía, lembro o concerto de onte, un deles, o 'Aquí como en Viena', cun auditorio Hernán Naval case cheo e un son que fixo subir aplauso tras aplauso.
O director, ó comezo, dirixiu unhas verbas ó público, e logo Víctor Villar tamén fixo unha curta alocución para lembrar os actos do festival solidario (dous concertos, onte e antonte, e un mercado do troco, hoxe, na praza de abastos), e logo comezou o concerto.

Deixo gravado todo en tres partes. A primeira, ata o descanso, a segunda, do descanso ata o teórico final, e a terceira, un agasallo da banda e a marcha Radetzky.