Seguindo o debate dende Ribadeo

O estado da nación non necesita debates sobre o pasado máis que para aprender da historia. Evidentemente, non para escamotear o presente. Así, non é de extrañar que a audiencia do debate poida ser mellorable, ou que se fixera un oco nas novas a querella  contra Bárcenas por parte dunha asociación de dereitos humanos, enfocada a que se saen na investigación máis culpables, sexan tamén implicados. Ámbalasdúas cousas marcarían por unha beira o alonxamento dos políticos da cidadanía, e polo tanto, da realidade vista por nós, e pola outra, unha falta de transparencia que permite permite o mirar para otra beira, os abusos e a descoordinación entre o goberno e a cidadanía. En canto á primeira, o alonxamento políticos/cidadáns, pode ir aínda a máis, aínda que nos resulte dificil de crer. En canto á segunda, unha vez rota a espereranza de mellora coa nova lei de transparencia e a súa aplicación, pouco camiño lle queda para chegar a límites impensables. Entre ambas, a democracia queda en un algo ficticio, cunha división en clases cidadás segundo os contactos que se teña co poder, reservado ó estilo dictatorial para un entramado partidista a traverso de portas de entrada/saída coa cúpula económica, control xudicial a traverso de fiscalía e nomeamentos, control da opinión a traverso de mantemento económico, etc. E ise debate, a sobre democracia ficticia, non o houbo onte.