Dende hai unha tempada, as novas, vía relacións cos medios de Asturgold, veñen sinalando que un ecoloxista uniuse á compañía e está dando o seu respaldo ós proxectos, entre eles o da mina de ouro de Tapia, saíndo neste caso nos medios asturianos e galegos cada dous por tres ben publicitado. O último acto, a entrega de diplomas pola finalización dun cursiño previo ós contratos, de seguridade e riscos laborais.
É Patrick Moore o outrora senlleiro ecoloxista, cofundador de Greenpeace e agora (neste caso) a soldo da empresa Asturgold. Unha persoa que segundo a súa biografía, agora se adica a poñerse a soldo das multinacionais vendendo a súa historia ó mellor postor, a traverso dunha empresa que practica da consultoría á presión política e radicada no mesmo lugar que radica Asturgold: Vancouver e non Oviedo, claro!. Algo que non se di nas notas de prensa que dan as empresas a favor de quenes fala.
Venden unha figura para contrarestar outra figura: a mala imaxe da contaminación. Non é algo novo. Tampouco o é que que se ofrezca fume máis que argumentos, que se convenza con promesas que leva o vento e se deixe a unha beira do camiño a lóxica das cousas, unha vez máis. E para facelo, grandes apelidos, como o de Calvo-Sotelo, moitos recursos e promesas, cambios para perder o rastro, ... e mesmo variación política forzada no concello para deixar paso libre. O mundo segue a xirar...
É Patrick Moore o outrora senlleiro ecoloxista, cofundador de Greenpeace e agora (neste caso) a soldo da empresa Asturgold. Unha persoa que segundo a súa biografía, agora se adica a poñerse a soldo das multinacionais vendendo a súa historia ó mellor postor, a traverso dunha empresa que practica da consultoría á presión política e radicada no mesmo lugar que radica Asturgold: Vancouver e non Oviedo, claro!. Algo que non se di nas notas de prensa que dan as empresas a favor de quenes fala.
Venden unha figura para contrarestar outra figura: a mala imaxe da contaminación. Non é algo novo. Tampouco o é que que se ofrezca fume máis que argumentos, que se convenza con promesas que leva o vento e se deixe a unha beira do camiño a lóxica das cousas, unha vez máis. E para facelo, grandes apelidos, como o de Calvo-Sotelo, moitos recursos e promesas, cambios para perder o rastro, ... e mesmo variación política forzada no concello para deixar paso libre. O mundo segue a xirar...
Ningún comentario:
Publicar un comentario