Onte tomei a foto de abaixo. Enterárame polo xornal, e cría que coñecía á persoa implicada. Logo vin a a
referenza a José Emilio Amor e si, coñézoo e algo sabía do tema, se ben so dunha parte, e non que chegara a ese extremo. A pancarta, moi diferente da que onte mesmo locía diante de NGB pola tarde, léese mal. Traduzo:
'Indefensión.
Vivienda nº 6, 4º. Llevaron la titular en contra de su voluntad con calumnia e injuria[
a nai, titular da vivenda, foi levada a un asilo a Foz hai varios anos]. Motivado a falsas acusaciones con referencias que no existieron, me considero privado de derechos [
acusacións que nega pero parece que non se lle considera a negación e que por iso se ve privado de dereitos]. Los herederos escondidos en la legalidad buscan el daño físico [
acusación ós irmáns, que viven en Foz]. En breve estaré en la calle [
O dano físico que argumenta]. Pagué lo que faltaba de la hipoteca [
enténdese, a súa parte, pero coido que hai máis complicacións, polo tema da herdanza]. ¿Por que no se juzgan las mentiras que hicieron daño?'
A foto anterior, de constrición de liberdades e denuncia, contrasta coa de embaixo, ó ár libre e quizáis demasiado libre, despois de que se retirara a baranda de madeira que adornaba e protexía no parque do mineral. Agora un cordonciño entre chantos de metal é a limitación, non sei se efectiva ou perigosa, que substitúe á que foi destruída polos vándalos e polo tempo (sen moito mantemento).
Das urbanas, ás máis naturais. Embaixo, unha foto de Noceda e a costa ata Burela dende o Mondigo non di o contraste que había e a sensación dende alí enrriba.
Compleméntase a anterior cunha vista cara a terra, con nubes sobre a masa forestal entre Arante e Cedofeita, adornada polas nubes de evaporación por algo de calor despois da chuvia. Nesta, o contraste é interno, entre a propia natureza e a morte das árbores de embaixo das nubes, vacías de follas, eucaliptus atacados pola enfermidade.
Ningún comentario:
Publicar un comentario