In crescendo

Hai xa algún tempo que recibín por correo electrónico unha presentación, 'Los imanes, cómo viven!'. Tratábase sobre un imán polígamo e prolífico que estaría recibindo do estado francés (onde viviría) unha suma considerable a base de ser cotizado polos seus dezaseis fillos de dúas mulleres, unha legal segundo a lei francesa, outra acollida. Mentras, o imán estaría despotricando contra o noso occidente cristiano e capitalista, sancta sanctorum das esencias de altruísmo e demáis. A presentación remataba comparando o trato recibido polos cristiáns nalgúns países árabes, co fin obvio de rematar coa situación do imán francés na cabeza de tódolos musulmáns europeos tratándoos do mesmo xeito que reflectían as imaxes dos cristiáns en países musulmáns.
Hoxe recibín de novo un envío da presentación que cito, e coido que xa van tres veces, e iso que é sobre algo que ocorre teóricamente en Francias (aquí as prestacións sociais xa sabemos que pasaron por tempos mellores, e nunca chegaron á altura das deles para poder facer propaganda).
Coido que, mirada friamente, é para pensar algo así como na potenciciación do agnosticismo ou no ateísmo, ou ao menos, en tentar eliminar os privilexios das diferentes relixións nos diferentes lugares ou os abusos do sistema por algún particular. Máis, o vector para o que se está a usar, como dixen, é outro. E é que o racismo non é cousa só doutros países, senón tamén daquí. Non importa que onte mesmo se poideran escoitar os ecos dun estudo que anuncia que os nenos inmigrantes estánse axustando perfectamente, compartindo amigos, comportamentos ou mesmo nivel de notas con outros de pais 'nativos', pois sabemos que esas cousas, con campañas abondo longas, poden cambiar: non se desfixeron en Iugoslavia despois de anos de convivencia porta con porta? É certo que aquí, na zona, a inmigración árabe non é grande, pero é o mesmo: dos árabes pode pasarse ós rumanos, ós xudeos ou ós xitanos dun santiamén, por non falar da xente con aspecto sudamericano ou ós máis evidentes de pigmentación negra.
E ben, claro: mentras nos pelexemos contra o outro, o 'diferente', o de nivel socioeconómico semellante a nós ou un pouco máis baixo, os que son 'máis iguais entre si' por estar situados máis no alto do nivel que indica a socioeconomía, sexan da relixión ou aspecto que sexan, terán menos problemas connosco, máis tranquilidade para seguir mangoneando o que lles pete.