Caos

Vaise producindo pouco a pouco no tecido social. As manifestacións do mesmo van engrosando sen case sentilo. Pero de pronto, decátaste: isto é un caos! E o afectado polo caos és ti, e outros moitos coma ti, que quedan ó pairo social, nun estado exclusión non tanto deles da sociedade, senón do anaco de sociedade en que viven en relación á superestrutura social, á 'metasociedade'.
Que facer cando unha gran empresa (grande por tamaño, non por eficiencia ou servizo) comeza literalmente a xogar contigo coas súas propias regras? Que sentir cando cun accidente no que grosso modo se identifican un condutor, seis arrollados, un organizador, unha sociedade de organizacións e un garante público (caso do accidente no ralli de de Viveiro) resulta que tan pronto se querella o condutor coa organización e o garante público como o grarante público coa sociedade de organizacións, e cada quen ofrece unha versión diferente? Ou a nivel maior, que apego institucional ou á estrutura estatal, cando resulta que se descubre unha espionaxe que máis ou menos se intuía e o que pasa máis ben é que pasa a ser de dominio público, e que implica un país estranxeiro, e a resposta dise país é que alomenos en parte os datos dos cidadáns e empresas espiados foron entregados polos mesmos espías propios a dito país estranxeiro?
Son tres casos a diferentes niveis que se deron no último par de días. Os temas, as implicacións, evidentemente diferentes. O pagano, en solitario e por conxunto, a sociedade. E, si, trátase de anarquía, pero anarquía servida en bandexa por unha liberdade para quen pode, non para todos.
Si, saiume unha entrada caótica...