Ilusión

Achéganse días de ilusión. Para os maiores, a lotería do día 22, co escepticismo de quen sabe que polo momento, para poder ter opción a un premio, xa tivo que desembolsar cartos, e, por termo medio, tócalle perder. Para os pequenos, a ilusión da maxia dos agasallos dun poder imaxinario, de magos, o poder real.
En calquera caso, a ilusión fai funcionar mellor á persoa.
E por que non aproveitala?
Coido que hai estratexias psicolóxicas para beneficiar a persoas en trances difíciles que fan uso desa ilusión. E para a sociedade? Para unha sociedade en concreto?
Hai intentos nese sentido, como o de dicir que 'España vai ben' en troques de 'hai a quen lle vai ben con esta España', pero non me refería a engañifas diversas, senón a ter un proxecto ilusionante.
Ribadeo tivo un proxecto ilusionante -de feito, aínda non deixou de telo-, a construción dunha residencia, que permitiu unha aglutinación de vontades coido que moi beneficiosa para o pobo. Quizáis desa época en trance de pasar deberamos aprender a plantexar outro reto que beneficiara á sociedade ribadense. Non só na súa consecución, senón polo mero feito de tentalo.
Por aí en parte ía aquela proposta xa vella de 'o Ribadeo que queremos', na procura dunha planificación que aglutinase os esforzos de Ribadeo. Demostrado queda que non é necesario chegar a tanto, e que ademáis, é máis posible e probable facelo con ideas soltas. A última, a da residencia, naceu de dúa persoas que se puxeron en contacto con José Mª Rodríguez, quen se encargou de impulsar a idea. Supónse -quizáis sexa que o supuxen eu nalgún momento- que os políticos deberan ser unha fonte de ideas deste estilo. Tomarán eles o relevo? Que idea se te ocorre a ti e quen a podería impulsar?