Refuxiados? Non! Volkswagen!

As cousas, no seu sitio. Unha crise humanitaria (e polo tanto, tamén social e económica) a nivel continental (ou mesmo intercontinental, segundo como se conten os continentes) non pode facer fronte a unha fraude do fabricante de automóbiles maior (hoxe xa se fala de segundo, ou menos) de automóbiles do mundo. A fraude non é só máis actual, senón que afecta máis a unha economía central, e hai que darlle cabida nas novas e nas nosas cabezas. Os refuxiados poden esperar.
Xiro copernicano. E con causa: non son os refuxiados os importantes, senón a macroeconomía. Na realidade, os reuxiados nunca foron demasiado importantes: discutíase sobre se acollelos ou non, ou como acollelos, en función do impacto que ían a causar na sociedade de acollida, na nosa sociedade, nas nosas sociedades. Era o noso punto de vista, as molestias que nos podían causar, a avaliación de se é demasiado o disparar sobre eles se queren entrar ou non o é, enfrontada á molestia de ver as imaxes cos sus corpos destrozados pola guerra  (en casos coma este, que importan as orixes da guerra?) ou outras calamidades. Todo ven por iso dos prexuízos morais que temos aínda os humanos, ese aínda que tanto nos perxudica na nosa viaxe cara á cosificación e á deshumanificación nun entorno puramente financieiro (que non económico). Ó fin, o de Volkswagen non está sendo importante por ser engano ou por ser algo máis para cargarse de xeito consciente o planeta. Non, é importante porque "se perden" cartos. Adiviñas quen vai a ser máis perxudicado con esa 'perda'? Por certo, de canto foi a gratificación de despido do presi de Volkswagen? E coidado, que iso porque VW é unha empresa que non ten alma, non representativa. E porque os norteamericanos, como non producen case coches a gasoil, botáronse sobre unha pobre empresa 'europea'. Tiñan que copiar das institucións europeas, que sabían algo do tema dende hai anos...