Nunha última tribuna de opinión, xunto con Benoît Hamon, onde lle pregunta a Draghi, xefe do Banco Central Europeo, de que ten medo ("¿De qué tiene miedo, señor Draghi?", en http://www.eldiario.es/tribunaabierta/miedo-senor-Draghi_6_614598566.html, as verbas están 'fumeando aínda'), non fala case nin de economía, a súa especialidade, senón de poder. E parece que falaría só de poder en relación a Grecia.
Pero non. Está falando do poder en xeral, usando un caso relacionado con Grecia. Está falando de decisións totalmente opacas realizadas por xente que non foi elixida, senón posta a dedo e que afectan non só á xente con quen teñen relación inmediata, senón á práctica totalidade do mundo.
É un artigo máis dos que fala así, poñendo negro sobre branco que cousas como as constitucións dos diversos estados son empregadas como papel para limparse o cú (se están impresas con papel fino; se non, nin para iso)
Logo, un artigo así tamén fala de Ribadeo. Da nula posibilidade de control, da falta total de información, da ilusoria capacidade da xente para contribuír ó seu propio futuro, ó futuro común. Dende a contaminación da auga no CAVI (si, desa que se fala como o Guadiana e que a bo seguro voltará aparecer a non tardar moito) ó incomprensible 'laissez faire' que está machacando a illa Pancha (e do que haberá que falar máis a fondo 'xa') aparecen moitos dos problemas de Ribadeo no escrito de Varoufakis se se le dun xeito comprensivo. Claro que os estudos indican que iso de ler está dexerando, tendendo a un atiborramento de letura-lixo con moito azucre e colesterol. Pode que iso sexa a cusa de que non pase nada coa contaminación do CAVI ou de que a illa Pancha sexa pouco a pouco reformada despois de ser alleada do pobo.
De Jörg Rüger, a traverso de Wikipedia, licenza Creative Commons recoñecemento compartir igual 3.0 Unported |
Ningún comentario:
Publicar un comentario