50 por cada 1

Hai máis de dúas semanas que 'os abelleiros' puxeron en marcha este cartel:

Pasáraseme, pero coido que paga a pena poñelo.
Como seres vivos cun ciclo vital, esas dúas semanas que pasaron son importantes, mais aínda está a tempo o aviso de surtir algún efecto.
O cartel fala dunhas meidas para os niños. É posible que xa sexan un pouquiño maiores, pero como referencia, que é como están a usarse, veñen ben. Tamén é unha referencia o dos 50 niños, e niso héime deter algo máis.
Resulta que estamos a tentar conter unha praga, a súa expansión. Facémolo, claro está, con toda a boa vontade, pero como algo defensivo, non de xeito prevntivo, porque a praga xa está a expandirse, e ademáis, como temos visto, de xeito rápido.
Máis ou menos, o razonamento é, 'como xa está aquí, temos que combater'. Mentras, outras pragas, como a unlla de gato ou a herba da pampa, dúas bonitas plantas que poden servir para decoración pero que están a arrasar a vexetación autćtona, necesitan dun combate semellante. E en conxunto, son unha morea de plantas e animais que están a cambiar o lugar onde viven, invadindo.

Grúa con niños de avespa en Google maps en Area, nov. 2013

a invasión é natural. Sempre a houbo. Pero agora, coa xeralización das viaxes e a súa rapidez, aumentou a posibilidade de difusión. E o cambio nas condicións dos terreos pola acción humana, e o cambio climático, que permite que as condicións sexan peores para as plantas e animais' de sempre' na zona e mellores para outras especies doutros lugares, fan o resto.
Aínda non temos a conciencia de que estamos a moidificar o planeta, e que somos xa algo así como os xardineiros de todo o planeta. Estamos 'terraformando' todo o noso entorno, e, senon poñemos coidado, facémolo de calquera xeito, mesmo en contra dos nosos propios intereses. Dos de todos a medio e longo prazo. Porque a curto, hai xente á que lle parece que facendo as cousas para si, todo conforme. Por moito que ós máis os parta un raio, non importa, porque son -somos- invisibles antes unha ganancia material que os fai sorrir do listos, do espelidos que son o poder mirar ós máis por riba duns cantos billetes.
No caso da velutina, somos conscientes de que ninguén gana, que nin a curto prazo hai xente que poda sacar beneficio. Pero de aí destruír un niño ou tomar o teléfono para avisar...