Esta semana foi dura para as árbores de Ribadeo. O coidado, din, esixe poda, aínda que na natureza non haxa tal e se coiden eles sós. E foron podados. Non entendo moito de poda, pero dá dor velos totalmente mutilados polo nacemento das ramas, mentres ó pé quedan os restos. Abaixo deixo fotos miñas dos plátanos do parque e cedidas por Carlos Cid do camiño do cemiterio. Alí, naquela zona de paseo coa ría ó fondo, a poda convertiuse para máis dun en tala. E visto os restos, non foi porque tiveran enfermidade.
Non sei, non preguntei se se queren retirar as árbores dalí (da beira esquerda baixando, nunha boa zona xa non había) despois de que anos atrás, despois de substituír os vellos, altos e frondosos existentes polos máis recollidos e de menos porte plátanos, o asfalto case afogara as raíces. O que si sei é que ao menos, houbo un cambio de criterio de conservación da masa arbórea na zona do cemiterio, e o que máis dun entendido, de motu propio, me dixo: algo parello a que era un arboricidio.
Técnicos terá o concello e técnicos asemade os que me comentaron, mais desacougo e pena si da. E comentarios si xenera.
No Parque San Francisco |
En Clemente Martínez Pasarón |
No camiño do cemiterio |
Ningún comentario:
Publicar un comentario