 |
| Captura de pantalla en OpensStreetMap da zona de Bemposta, Ourense |
BEMPOSTA MOZA
Vén de se estrear hai unhas semanas unha docuserie de cinco episodios con entrevistas inéditas sobre “La ciudad de los muchachos”, guionizada polo lugués Pepe Coira e dirixida por Elías León Siminiani, documentalista e gañador dun premio Goya. Como a realidade sempre supera a ficción (irmá pequena de aquela), con certeza que do maxín de Coira non podería ter xurdido unha historia tan rocambolesca como esta.
O proxecto educativo para rapaces problemáticos, sen recursos ou con situacións familiares difíciles, ubicado en Bemposta (moi perto de Ourense) desde 1956 foi idea dun crego dos que daquela denominaban progre ou “roxo”, o Padre Silva (Jesús Silva), quen se baseou nunha iniciativa hindú parecida nos Estados Unidos. O devandito proxecto consistía nunha comunidade autoxestionada democraticamente pola propia rapazada e mesmo con moeda, pasaporte e alfándega de seu, como se fose “A república independente da miña casa”, lema dunha coñecida multinacional do moble. Como actividade complementaria de integración, tamén creou “El circo de los muchachos” que actuou por todo o mundo e tivo a Picasso, Dalí ou Alain Delon entre o seu público.
Unha serie de leas internas e externas, así como unha espiral autodestrutiva de acontecementos non completamente esclarexados provocaron o devalo desta especie de comuna cristiá que, trece anos despois do pasamento do seu fundador, aínda sobrevive agónica e testemuñalmente para un reducido número de antigos “muchachos” xa case agora anciáns xubilados. O achado casual de certo material fílmico da década de 1970 (que ficou abraiante e misteriosamente agochado até hoxe) é outra das novidades máis rechamantes e desacougantes deste traballo cinematográfico. Se cadra, trátase dunha milagre do propio Padre Silva xa finado. De aí a facéreno beato só hai un paso.
Ningún comentario:
Publicar un comentario